Mijn schoonmoeder woont niet zo ver bij ons vandaan in Firenze, eigenlijk maar net aan de andere kant van de Arno. Als ik met de fiets door het park Cascine ga, ben ik er in 15 minuten. Maar met de auto is het een heel ander verhaal. Met de auto ben je genoodzaakt om over de drukke brug Ponte dell’Indiano te gaan, ‘s avonds als er geen verkeer is, kan het in 10 minuten, maar ‘s morgens is er geen doorkomen aan en begint de file al ver voor de oprit.
Dit is slechts één van de redenen waarom mijn schoonmoeder graag aan onze kant van de rivier wil wonen en sinds een aantal maanden zijn we dan ook aktief op zoek naar een huurflatje voor haar.
De meeste appartementjes die te huur worden aangeboden zijn volledig gemeubileerd en als ze dat niet zijn, zijn ze dus echt helemaal kaal en zit er zelfs geen keuken in.
Mijn schoonmoeder wil natuurlijk haar eigen meubels meenemen en de al ingerichte appartementjes vallen dus af, waardoor de spoeling direct een heel stuk dunner wordt.
Met verbazing en ongeloof spit ik elke week de websites door op zoek naar dat ene huisje voor haar, maar aan alles wat ik vind mankeert wel iets. Op de vierde verdieping, maar geen lift. Wel een lift, maar geen balkon. Een lift en een balkon, maar slechts 45 m2 verdeelt over 3 kamers (in Italië betekent 3 kamers: huiskamer, slaapkamer en keuken) of met een lift, een balkon, 70 m2 voor “slechts” 900 euro per maand.
Het is me een raadsel dat niet veel meer mensen noodgedwongen hun intrek hebben genomen onder de vele bruggen van Firenze.
zondag, juli 06, 2008
Huurflatje
2 opmerkingen:
De huizenmarkt is inderdaad heel bijzonder in Italië. Gemeubileerd lijkt aantrekkelijk, maar hedendaags gemeubileerd is zoeken naar een speld in een hooiberg.
Wat schoonmoeders betreft... Persoonlijk vind ik 15 minuten op de fiets al HEEEl dichtbij, hoor. ;-)
Daar wij enige keren in Italie moesten verhuizen, kwamen we met hetzelfde probleem in aanraking als je schoonmoeder. Zo dus ook 2x gemeubileerd. Dat was heel erg.
Ik heb ooit bepaalde kasten uit de woonkamer (50er jaren, Alberto Sordi film..) in de slaapkamer gezet, omdat die meubels goed genoeg waren voor onze kleren. De rest heb ik in "de cantina" verbannen tot we weer verhuisden. Maar ik heb altijd in een handomdraai en met fantasie het gezelligste uit de woonkamer getoverd!!
Een reactie posten