vrijdag, augustus 21, 2009

Vakantie,

We zijn, zoals elk jaar op vakantie in Capitello, frazione di Ispani, provincia di Salerno. Een mond vol voor een klein dorpje vergeten in de tijd.
Vanuit ons huis zie ik de hele baai van Sapri. En van uit dat gezichtsveld ziet alles er erg mooi uit.
Hemelsblauwe lucht die fel weerspiegelt op een glasheldere zee. Ansichtkaartachtige dorpjes rondom de baai. En op de berghellingen kleven kleine huisjes aan elkaar in de hoop niet samen naar beneden te glijden...roots de berg af.
Schilderachtig.

Maar zoals ik als zei..vergeten in de tijd.
Alles is hier stil blijven staan en wil ook niet vooruit.
De plaatselijke bevolking is niet blij met de toeristen, nouja waarschijnlijk niet de hele plaatselijke bevolking maar de meerderheid zeker.
Maar elk jaar komen ze weer, die toeristen, een maand hun rustig ingeslapen leventje wakkerschudden..althans dat proberen ze, die gekke vakantiegangers.
Van die gekke vakantiegangers ben ik er dus een van.

Eergister ben ik met de kinders uit de familie naar de trampolines geweest, één van de weinige vertiertjes voor de kids.
De trampolines bevinden zich aan de boulevard van Scario, klein havenplaatsje hier een kleine 9 kilometer vandaan. Boulevard is een sjiek woord voor een nog geen kilometerlange weg. Wat winkeltjes die in de 16 jaar dat ik hier kom altijd het zelfde produkt aanbieden. Ijsje(écht heerlijk), de koraalwinkel met zijn bloedrode kettingen, oorbellen en ringen, weer ijs(niet zo lekker), barretje met plastik "oud witte" stoeltjes, indiaans winkeltje(Hier?), edicola, Boutique (weer een té groot woord) en nog wat duistere lokaaltjes.
Middenin vind je 6 trampolines. Met één ingang en daarvoor staat een leuk keukentafeltje met een ijzertrommeltje en dat geheel bij elkaar is "de kassa".
En dat tafeltje word beschermd door een oud mannetje met witte haren. Ook hij staat eral jaaaaaaaaren.
Okay, we komen daar dus aan. Drie kinders en ikkie.
We gaan netjes in de rij staan en ik pak al precies 6 euro. Het is al snel mijn beurt..maar er dringen mensen voor en het oude mannetje neemt hun geld aan en zet ze netjes in de volgende groep van 6 springers.... Dit tafereel herhaalt zich 2 keer. "Sorry meneer, deze 3 kids willen ook graag springen", zeg ik.
En het witte haren oude mannetje werd opeens een "ouwe witte vent" met alle respect..."Mevrouw ook al staat u vooraan dat wil niet zeggen dat het uw beurt is! (brombrom)En niet aan mijn hoofd zeuren (brombrom) .....

Raar volk

Ga ik de volgende dag een trein kaartje kopen.
"Intercity morgen om 7.20 uur Sapri /Taranto via Battipaglia, alstublieft"
Stilte...
Nog meer stilte....
Erg stil..
"(Brombrom) 18.20"
Ik kijk even verbaasd..heeft hij de tijd verkeerd verstaan of is dat het bedrag?
Mijn banale vraag dus..."18 euro en 20 cent zei U?"
Antwoord:"(Brombrom) Euro.(Brombrom)"

Ook goedenmiddag.

Raar volk.
Maar het is lekker weer.
Buiten id de tuin zit ik 'savonds heerlijk.
En volgend jaar komen we weer.