Italiaanse droom of nachtmerrie?

Is dit KRO programma werkelijk een Italiaanse droom of is het eerder een Italiaanse nachtmerrie? Ik heb de eerste twee afleveringen van deze reality gezien en eerlijk gezegd vielen ze mij behoorlijk tegen. Het tempo ligt erg laag, er gebeurd te weinig om de aandacht van de kijker vast te houden en men vervalt te vaak in herhaling.
Wat bovendien weer opvalt is de ontzettend slechte voorbereiding van de deelnemers. Wanneer hebben zij het plan opgevat om in Italië te gaan wonen? Op het moment dat ze de oproep voor dit programma zagen? Geen van de stellen lijkt ook maar enige band of affectie met Italië te hebben. Ze kunnen nog niet eens tot 3 tellen in het Italiaans, reden volgens hen bij Basel Italië binnen en verwachten dat de plaatselijke supermarkt koffiefilters verkoopt.

Het koppel dat uiteindelijk wint, mag een half jaar lang hypotheekvrij de B&B runnen, dan krijgen ze de kans het huis te kopen voor de oorspronkelijke aanschafprijs. En dat huis ligt dus aan een geasfalteerd straatje zonder enige charme in een gehucht van 53 oudere inwoners met een stenentijdperk mentaliteit.
Ik vraag me af hoe ze denken rond te kunnen komen van een B&B met 4 kamers, want vergeet niet dat ze maar een heel beperkte cliëntele zullen hebben: alleen Nederlanders en Vlamingen die lekker veilig in Italië bij Hollandssprekenden willen verblijven. En aangezien de B&B's gerund door Nederlanders in Le Marche de laatste jaren als paddenstoelen uit de grond schieten, wordt de spoeling steeds dunner.

Op het Italiëforum werd druk gespeculeerd over wie uiteindelijk zou gaan winnen en werd er tevergeefs gezocht naar de website van de B&B. Priscilla van het forum, die daar in de buurt woont, is eens een kijkje gaan nemen in Piticchio. De B&B bleek sinds november gesloten te zijn en zou in juni weer open moeten gaan.
Ik weet niet wie er gewonnen heeft, maar ik geef geen van de stellen veel kans op een succesvolle Italiaanse droom. Ik weet uit ervaring dat het ruw wakker worden is als het echte leven begint en er brood op de plank moet komen.

meer info in De Telegraaf

Soms vind ik het hier niet leuk

Zoals de titel al zegt, soms vind ik het in Italië niet leuk.Vandaag in ieder geval niet.

Wij zijn wezen wandelen met onze hond, die scharrelt dan lekker rond en heeft het helemaal naar z'n zin.

Nou zijn er hier dus mensen in de buurt, en waarschijnlijk is dat in heel Italië zo, die het nodig vinden om vergif neer te leggen. Hetzij tegen vossen die de kippen roven, hetzij tegen andere honden die misschien wel eens meer truffels zouden kunnen vinden dan hun eigen hond.

Die van ons was vandaag dus de pineut.Gelukkig waren we op tijd bij een dierenarts en komt hij er wel weer helemaal bovenop.Maar je schrikt behoorlijk, als je hond stuipen heeft, het schuim op z'n bek staat en ook nog gaat overgeven.

Ik hoop dat ik nooit iemand tegenkom die vrolijk verteld dat hij dat doet, wat ik ben in staat hem wat aan te doen. Eet lekker zelf je vergif en sterf een langzame dood.

Ik weet dat ik nu heftig reageer, maar ik kan dit echt niet begrijpen.

Lezioni italiane 2: Bart

Maandagochtend. Een nieuwe week met nieuwe studenten. Voor mij zit Bart, een beetje gelaten en ook wat zenuwachtig want " ik heb geen talenknobbel!" Ik probeer hem gerust te stellen en begin heel voorzichtig met zijn eerste grammaticales. Bart zit veel in Italie voor zijn werk en vind het zo langzamerhand vervelend worden dat hij met name tijdens de zakenlunches niet met de mensen kan communiceren. Het zakendoen gaat hoofdzakelijk in het Engels, zo vertelt hij ons, maar tijdens de lunches gaan de Italianen toch vaak over in het Italiaans en daarom lijkt het hem wel zo leuk om ook een beetje mee te kunnen doen.
Hij doet het helemaal niet slecht Bart en heeft veel steun aan zijn Frans dat hij behoorlijk goed beheerst. Op woensdag kom ik erachter dat Bart elke dag helemaal op de fiets naar ons instituut rijdt (zo'n 10 km ongeveer) en ik spreek mijn bewondering hierover uit. In het Italiaans natuurlijk. Zijn antwoord, ook in het Italiaans: " Mi piace, e poi fa bene al fisico e alle tette" , deed mij zo lachen dat ik de even de klas uitmoest om bij te komen.
(voor hen die geen Italiaans spreken, Bart antwoordde: " Ik vind het leuk en bovendien is het goed voor lichaam en voor de tieten" ; tete in het Frans is hoofd. Hij had dus moeten zeggen: e poi fa bene al fisico e alla testa.)

De Italiaanse Droom

De Italiaanse Droom is een nieuw programma van de KRO, waarin drie maanden lang vier stellen gevolgd worden die dezelfde droom hebben: een eigen Bed & Breakfast in een pittoresk Italiaans dorp. Ze verlaten huis en haard en gaan naar het Italiaanse dorpje Piticchio waar ze gezamenlijk één Bed & Breakfast opknappen én vervolgens ook gasten ontvangen.

Ik heb de trailer gezien en dat zag er veel belovend uit, leuk ook dat ze de bewoners van het dorp erbij betrekken en ze hun zegje laten doen over die Olandesi.

De eerste uitzending is zondag 9 maart om 20:20 uur op Ned 1.