vrijdag, juni 13, 2008

zomers van vroeger

Of ik word oud of ik weet het niet meer of de 13e van juni heeft er mee te maken. Een voorjaar als dit kan ik me niet herinneren. Regen, regen, regen, amper een zomerjurk aangehad en toch een paar weken geleden alles klaar gemaakt om buiten te eten. Ik heb een fijne keuken met veel licht, maar om 12.00 uur vandaag, stond ik te koken met het licht aan van mijn afzuigkap.
Manlief en ik waren maar met ons 2tjes aan tafel en hadden het over vroeger, toen we als kinderen naar het strand gingen. Een teken van ouderdom?? Enfin.
Leo (manlief) ging vroeger (+- 1950/60) met oma, broer en nichtje naar het strand van begin mei tot begin oktober. De dochters van oma werkten in de bakkerij. Oma was de moeder van mijn schoonmama. De reis van 6km duurde meer dan een uur. Ze moesten 2 verschillende bussen nemen. Aldaar aangekomen mochten ze meteen pootjebaden, en kregen ze daarna een broodje of een bombolone met een gazosa oftewel water met prik en suiker. Maar dat betekende ook dat ze beslist niet meer mochten pootjebaden of zwemmen, want je maag was bezig om dat eten te verteren, en dus levensgevaarlijk voor een congestione....Na 2 uur mochten ze weer zwemmen en daarna kregen ze "il pranzo". Meestal een "cotoletta alla Milanese" in een broodje en als toetje een stukje "tiramisu". Dat wilde dan zeggen geen pootjebaden, niet zwemmen voordat er 4 uur verstreken waren. Weer veel te gevaarlijk voor een congestione!!!!!
De herinneringen gaan verder met een heel wit strand, geen ligstoelen, geen betaling voor ligstoelen, geen badmeesters, geen badhuisjes, geen douches, geen schepjes, emmertjes, vormpjes, alleen maar de kroondopjes van de gazosa om mee te spelen, op de pistes die ze trokken dmv de benen tepakken van broer of nichtje en die te trekken, zodat hun achterwerk de pistes maakten op het zand, om die kroondopjes met wijsvinger en duim te duwen naar de finish.
Dan tegen 17.00 uur nog een keer zwemmen, afdrogen en weer 2 bussen om naar huis te gaan.
Ik daarentegen ging naar Scheveningen. s' Avonds werd de beslissing genomen, alles werd klaar gezet. Schepjes, emmertjes, en een bal, handdoeken, maar zover ik me herinner geen broodjes. 'sMorgens namen we 2 trams. Mijn broer en ik mochten aan het strand de hele dag doen wat we wilden. Zwemmen, met de bal spelen aan zee, half in het water, in het water, kuilen graven, kastelen bouwen. Eten?
Nee, ik herinner me vaag een zure bom. Dwz. zo'n grote zoetzure augurk en dat was het.
Tegen 16.00 uur moesten we ons melden bij ma, en gingen we terug naar huis en om 18.00 uur aan tafel.
Daarna komt de tijd dat onze kinderen klein waren. (+-1970) Wat een fantastische kust van La Spezia tot de "5Terre".
Een must was een klein notendopje van 4 meter met een buitenboordmotertje. Ah, 12 paardenkrachten was zo'n heerlijke luxe. Alles gekocht 4e 0f 5e hands met "cambiali" oftewel op afbetaling. Meer kon bruin niet trekken, maar we genoten. Alle grotten en kleine strandjes kennen de kinderen en wij tot aan Portovenere. La Spezia-Portovenere was al een wereldvaart. Met 12 paardenkrachten en kalme zee deden we daar 2 uur over.
De kinderen en Leo visten mosselen, die rauw met een druppeltje citroen werden gegeten.
We zagen nog zeepaartjes, inktvissen, grote wolken van sardientjes, in de verte dolfijnen, tussen il Tino en Palmaria.
Je kon nog op zondag met je notendopje rustig varen zonder dat het een zeeweg werd met grote boten, die zulke golven maken dat het notendopje omslaat.
Nu.... de kinderen hebben een mooie boot, met slaapkamertje, badkamertje, keukentje,
2 grote buitenboordmoters, gasflessen om te duiken met natuurlijk diploma's, gsm, computer, diepte, temperatuur en weet ik wat van de zee.
In 3 uur zijn ze in Elba in 4 uur zijn ze in Corsica, maar genieten ze nog, zoals wij en zij als kleine kinderen met een maskertje en een paar zwemvliezen, genoten?
In hoogzomer wordt de boot in het weekend niet gebruikt, want dan zijn er teveel mensen en zitten ze liever in de tuin bij het zwembad.
Zeepaardjes zijn er allang niet meer. Gelukkig nog wel de dolfijnen als ze in de week een eind uit de kust gaan zwemmen. Rauwe mosselen eten met een beetje citroen, nee dat is ongezond!
Dit was even een overpeinzing van toen en nu.....

4 opmerkingen:

Liesbeth zei

Ik heb nog nooit zoveel regen zien vallen in juni. We hebben vannacht weer een sprei op het bed gelegd, alleen met het laken was wat fris. Maar we besparen zo wel lekker op de airco die normaal om deze tijd van het jaar regelmatig aanstaat.

Mijn schoonmoeder verteld ook wel eens verhalen dat ze vroeger als kind in Calabria rauwe mosselen at. Dat kan mijn generatie zich niet eens voorstellen!

Anoniem zei

Vrijdagmorgen, een flink eind uit de kust op de hoogte van Bonasola een pesce Luna gezien.
Minstens 1 meter lang, leek het of de vis sliep in de oppervlakte.
Een prachtig gezicht...

Ron Roelandt zei

Genoten van je verhaal over vroeger!

Paula di Paola zei

Als ik je verhaal deze zomer aan onze zonen laat lezen...dan zullen ze heel veel dingen herkennen!
Toen wij hier kwamen wonen, werden we ook steeds gewaarschuwd vanwege die "congestione". Dat hebben ze altijd onthouden.
Ze gingen ook altijd naar een bepaalde rots in zee (il scoglio) en haalden er met een speciaal mes een soort mosselen af en aten die rauw op! De spelletjes aan het strand waren gezellig.
Nu zijn ze volwassen en overal zijn de luxere Lido', maar waar gaan ze naar toe? Naar hun oude plaatjes uit hun jeugd!