De 95ste verjaardag van mijn Italiaanse schoonmoeder

Vandaag is het dan zover. Mijn schoonmoeder wordt 95 jaar.
Zij is al meer dan 3 weken bezig met iedere dag telefoneren, dat zij vanmorgen om 10.00 uur haar 2 kinderen, 3 kleinkinderen en ook haar 2 schoondochters verwacht voor een "brindisi".
Ook haar 89 jarige zuster en 85 jarige broer zijn uitgenodigt.
Door die vele telefoontjes weet ze zeker dat niemand zal vergeten, dat iedereen om 10.00 uur er moet zijn.
Mijn schoonmoeder.
Een vrouw die altijd hard gewerkt heeft. Zij en haar man begonnen in 1946 een bakkerij.
Er werd 7 dagen per week gewerkt. Vakantie bestond niet. En sluiten op zondag, neeeee, de klanten wilden iedere dag vers brood, en als je niet aan die verlangens voldeed, raakte je je klanten kwijt.
Dus mensen die nog nooit vakantie hadden gehad. Mensen die niet wisten wat vakantie betekende. Alleen maar werken, slapen, slapen en werken.
Toen mijn zwager trouwde in 1963, was het zelfs zo, dat de huwelijksplechtigheid op zondag na 13.00 uur gevierd werd, want voor die tijd kon niet, eerst moest al het brood verkocht zijn.
Ik trouwde met hun zoon in Nederland in 1967.
Met de belofte, dat mijn schoonzusje en haar zuster de zaak open hielden, werd de grote beslissing genomen, dat ze dan toch maar naar Nederland kwamen, om het huwelijk bij te wonen.
Na veel gepraat werd er besloten die lange reis te maken in hun kleine Fiat. De broer zou rijden en in de auto werd plaats genomen door ma, pa en de vrouw van de broer.
Een wereld reis, want de Cisa bestond nog niet. De Gotthard ging nog per trein. Snelwegen in Zwitserland waren ook nog schaars.
Na 2 dagen kwamen ze uitgeput aan in Den Haag.
Door deze wereldreis, het feest vieren in Den Haag en de zaak die ook gerund kon worden door anderen, denk ik dat hun ogen een beetje open gingen, en dat ze begrepen dat het leven niet enkel uit werken, slapen, slapen en werken bestond.
Sindsdien gingen ze 2 x per jaar met vakantie. In het voor en najaar.
Toen 15 jaar geleden mijn schoonvader overleed, kwamen langzaam de herinneringen naar boven, wat voor prachtig leven zij had gehad met haar man, en ze had het nooit over haar werkende leven, nee, altijd over haar vakanties.
Vandaag dus, 95 jaar, vertroeteld door haar kinderen en kleinkinderen, verzorgd als een prinses door haar "badante", vieren we haar verjaardag. Proost......